niedziela, 1 kwietnia 2012

Zielony omlet gryczano-owsiany

Istnieją dwie główne szkoły robienia omletów. Pierwsza - to po prostu wylewanie rozbełtanych jajek na patelnię, z dodatkami lub bez, czasem z mlekiem czy śmietaną, ale na pewno bez mąki. Taka jajecznica bez mieszania. Druga traktuje omlet jako coś w rodzaju grubego, mocno jajecznego naleśnika. Takie omlety właśnie ja wyznaję. Kiedy byliśmy mali, ojciec robił nam czasem na kolację omlety z dodatkiem mąki i bułki tartej - coś co niektórzy nazywają grzybkiem. U nas to właśnie był omlet.

Omlet to danie inspirujące i pojemne. Uniesie prawie wszystko. Na słodko, na słono, z różnymi dodatkami, pełnoziarniste, z różnymi mąkami, z resztkami z obiadu, ze śmietaną, z pomidorami i serem a'la pizza - możliwości są nieograniczone. Niektórzy ubijają jaja żeby omlet był puszysty, inni dodają sodę, tu też jest sporo odmian i wariacji.

Dzisiaj na śniadanie był omlet z dzikim zielskiem, z mąką gryczaną i owsianą. Wyszedł zaskakująco doskonały :-) Szczególnie smakował juniorowi, który pożarł swoją porcyjkę i pół porcji taty (który o tej porze i tak jeszcze nie ma apetytu).

Danie to zawiera ogromną ilość wszelkich witamin i minerałów. Na pewno mnóstwo żelaza (dla wiosennych anemików), wapnia, magnezu (dla zestresowanych), kwasu foliowego (dla starających się) i innych z grupy B, witaminy A, C, E. No i sporo białka.

Rano poszłam nakarmić kury i udając, że nie widzę leżącego miejscami cienką warstwą śniegu oraz że nie czuję lodowatego wiatru przenikającego na wylot cienki polarek, nazbierałam dwie solidne garście zielska: głównie młodziutkich liści podagrycznika, trochę szczypiorku i mniszka. W domu opłukałam dobrze, zrobiłam ciasto omletowe:

3 jajka
niepełna szklanka mleka z wodą
kilka łyżek mąki gryczanej i owsianej (gryczanej trochę więcej)
pół łyżeczki sody
łyżka oliwy
sól, pieprz, trochę czerwonej papryki

Ciasto o konsystencji gęstszej niż naleśnikowe wymieszałam z zielskiem, usmażyłam w dwóch porcjach na niewielkiej ilości sklarowanego masła - najpierw z jednej, potem z drugiej strony. Wyszło grube, lekkie i puszyste (magiczna substancja - soda!).


Młodziutkie zielsko ugotowało się w środku. Gdybym miała starsze, pewnie posiekałabym i poddusiła wcześniej.


Jaja na omlet dostarczyły zielononóżki :-)

1 komentarz:

  1. Oj kiedyś to były omlety... cebulka była jeszcze w środku, albo szczypiorek taki tylko.

    OdpowiedzUsuń