Trzy znaki lata

Tak, właśnie przyszło. Przynajmniej u nas, na zachodzie - już jest. Oczywiście przyrodnicze pory roku nie mają wiele wspólnego z astronomicznymi datami przesileń. Lato przychodzi czasem tydzień wcześniej, czasem dwa tygodnie później, ale przecież nie pod koniec czerwca. Wtedy już na dobre jest. Tak samo jak zima nie przychodzi przecież w ostatnim tygodniu grudnia.

A po czym poznać, że w przyrodzie przyszło lato? Jest cieplej, ale przecież i w kwietniu zdarzają się upały. Wiosenna, jasna zieleń pierwszych listków zmienia się w dziesiątki odcieni zieleni nasyconej, bujnej, letniej. Są jednak pewne wydarzenia w przyrodzie, powtarzające się co roku, pewne znaki, występujące razem i mówiące - tak, to już!

Oto trzy znaki lata, które zawsze mówią mi - już nadeszło!


1. Kwitnie bez czarny. Na skrajach żyznych lasów, ale przede wszystkim przy śmietnikach, szopach, kurnikach, na podwórkach świecą w słońcu jego białe baldachy. Pięknie pachną, chociaż po przyniesieniu do domu zapach zmienia się o pół tonu i kojarzy się raczej... z kocią kuwetą. Dlatego lepiej podziwiać go na gałęziach lub nazbierać i nasuszyć. O dobroczynnych, leczniczych właściwościach kwiatów czarnego bzu będę jeszcze pisać, chociaż to pewnie żadna tajemnica.

2. Kwitnie kosaciec żółty. To roślina wilgotnych łąk, rowów, bagien, lasów łęgowych. Ktoś, kto nie chodzi wiele po terenie, nie odwiedza dzikich, mokrych miejsc, może się zdziwić, że tak piękna, spektakularna roślina o wielkich, żółtych kwiatach rośnie u nas dość pospolicie. W niczym nie ustępuje ogrodowym kosaćcom, czyli irysom.

3. Młode szpaki opuszczają gniazda. I rzucają się na czereśnie. Oczywiście nie tylko szpaki, ale jeśli ktoś ma sad, to młode szpaki najlepiej w nim widać i słychać. Na naszej czereśni dojrzewają już owoce, a więc trzeba było wywiesić stracha. Ale czy podziała na bandy skrzydlatych "młodocianych przestępców"? Zobaczymy :-)