Podagrycznik św. Hildegardy

Hildegarda z Bingen robi się chyba modna, szczególną popularność zyskują porady zdrowotne i dietetyczne średniowiecznej mniszki. Oczywiście spora część tego zainteresowania nakręcana jest przez biznes - widziałam ostatnio w sklepie orkiszowe wafelki z wizerunkiem Świętej, liczne sklepy internetowe polecają "hildegardowskie" produkty i przyprawy, często w dość zawrotnych cenach. Mnie też Hildegarda kręci. Chociaż na wiele mądrości i porad tej niezwykłej kobiety trzeba dziś patrzeć z dystansem, bo są... hmm, mocno średniowieczne, to jednak - podobnie jak w przypadku medycyny ludowej - coraz częściej okazuje się, że skuteczność ówczesnych praktyk, nawet tak dziwnych i przerażających jak upuszczanie krwi czy głodówki, daje się wyjaśnić naukowymi metodami dwudziestego pierwszego wieku.

Św. Hildegarda, jedna z czterech kobiet, którym nadano tytuł "doktor Kościoła" (zresztą dopiero w zeszłym roku) poleca dietę opartą na orkiszu - zapomnianym, obecnie wracającym do łask gatunku pszenicy. Oprócz tego poleca owies, warzywa, owoce, niewielkie ilości nabiału i mięsa. W diecie Hildegardy sporo jest ciekawych, zapomnianych obecnie produktów, takich jak kasztany jadalne, koper włoski oraz tajemnicze przyprawy - gałgant, bertram czy hyzop. Pierwszych dwóch nie próbowałam, ale hyzop już kiełkuje mi w skrzynce, niedługo będę go wysadzać na grunt. 

Niedawno zrobiłam na obiad danie z orkiszu i podagrycznika. Zastanawiałam się, czy Hildegarda mogła go znać i polecać? Jest to zielsko powszechnie rosnące w lasach i zaroślach w całej Europie, towarzyszy też osadom ludzkim i podejrzewam, że było tak również w Średniowieczu. No i okazuje się, że tak! Kilka dni temu w artykule Jolanty Ragis znalazłam wreszcie informację, że Hildegarda rzeczywiście podagrycznik znała i polecała, podziwiając jego siłę życiową - znaną dobrze właścicielom ogródków, którzy próbują się go pozbyć... Podagrycznik miałby być jednym z hildegardowskich "pokarmów dających radość" i chyba rzeczywiście tak jest.

A oto przepis na podagrycznik św. Hildegardy ;-)

1 szkl ziaren orkiszu

kilka garści świeżego, młodego podagrycznika

1 duża cebula

oliwa z oliwek

sól, pieprz, kminek, kmin rzymski, goździk

Orkisz namoczyć przez kilka godzin, ugotować w osolonej wodzie. Na dużą patelnię wlać 2-3 łyżki oliwy, dodać pokrojoną dość grubo cebulę, dusić przez chwilę, po chwili dodać ugotowany orkisz, przyprawy roztarte w moździerzu, a na końcu opłukany podagrycznik. Dobrze wymieszać, dusić jeszcze kilka minut.

Smacznego i dużo zdrowia na ciele i duchu :-)